Nancy Vermeulen beschrijft in ieder hoofdstuk van Aerospace attitudes een competentie. Dat gaat aan de hand van de letters AEROSPACE. De link naar de luchtvaart en/of ruimtevaart komt in de verschillende hoofdstukken in meer of mindere mate terug. Met name in het eerste deel is er veel aandacht voor ruimtevaart. In het vervolg van het boek wordt met name aandacht gegeven aan de luchtvaart, aangevuld met praktijkvoorbeelden uit (non-)profitorganisaties. Zo lees je als lezer aan de ene kant meer over het werk en de uitdagingen van de lucht- en ruimtevaart. Aan de andere kant wordt een praktische vertaling gemaakt naar het bedrijfsleven, en lezen we hoe de betreffende competentie daar van toepassing is.
aanpassingsvermogen
Zo gaat het hoofdstuk Adaptibility in op het aanpassingsvermogen dat nodig is om te schakelen en van koers te wisselen als de situatie daarom vraagt. Verschillende perspectieven en profielen zijn daarvoor binnen een team nodig, zodat je kunt bijschakelen naar de nieuwe situatie. Diversiteit in je team helpt daarbij. Daarnaast is het ook van belang om te weten wie de leiding heeft. Zo is voor iedereen duidelijk wie uiteindelijk de eindverantwoordelijkheid heeft.
Aan de hand van persoonlijke voorbeelden neemt Vermeulen de lezer mee. Ze geeft ook tips over de vraag hoe je om kunt gaan met de situatie. Het is daardoor allemaal gemakkelijk door te vertalen naar de eigen situatie.. Na het eerste hoofdstuk volgen met name voorbeelden uit de luchtvaart en andere branches. Wat mij betreft jammer, omdat het thema ruimtevaart in de rest van het boek onderbelicht blijft.
vogelvlucht
De onderwerpen en competenties zijn mijns inziens vaak te groot om in een boek van iets meer dan 200 pagina’s uitgebreid behandeld te worden, waardoor de diepgang in het boek beperkt is. Een voorbeeld hiervan is het hoofdstuk over Safety culture, dat gaat over de veiligheid in organisaties. In eerste instantie gaat het in het hoofdstuk over een veilige werkomgeving qua werkmiddelen. Een paar bladzijden verder gaat het over inclusief leiderschap, waarna vervolgens een overstap wordt gemaakt naar psychologische veiligheid. Dit illustreert in mijn ogen ook het boek: er komt veel in vogelvlucht aan de orde, waardoor het regelmatig diepgang mist. Het raakt veel onderwerpen aan zonder ergens echt de diepte in te gaan. Dit geldt dus ook voor het thema dat het belooft te bespreken: de lucht- en ruimtevaart. Met name het deel ruimtevaart komt in mijn ogen te weinig aan de orde. Ik had daar graag meer over gelezen in het boek.
Acroniem
Daarnaast voelen de koppelingen tussen bepaalde onderwerpen en de bijbehorende letters uit het acroniem AEROSPACE soms wat geforceerd aan. Zo behandelt het hoofdstuk Attention to detail voornamelijk afwisselend klant- en medewerkerstevredenheid, zonder daadwerkelijk de diepte in te gaan over waar en hoe die aandacht voor detail concreet tot uiting komt. Het hoofdstuk blijft vooral bij persoonlijke ervaringen van de auteur, waardoor een bredere toepasbaarheid of verdieping binnen het thema ontbreekt.
Tot slot bevat Aerospace attitudes voornamelijk voorbeelden van Belgische (non-)profitorganisaties, wat voor Nederlandse lezers mogelijk minder herkenning oproept. Hierdoor kwamen de casussen voor mij minder tot leven. Daarnaast miste ik de nodige diepgang en concrete handvatten om daadwerkelijk aan de slag te gaan met de inhoud. Het blijft daardoor te veel aan de oppervlakte. Een diepgaandere verkenning van de luchtvaart- of ruimtevaartsector had wat mij betreft de inhoud meer richting en samenhang gegeven.
Over Irene Keur
Irene Keur is eigenaar van Keur Communicatie & Management. Na 20 jaar als marketing en communicatie manager, is ze sinds 2018 actief als interimmer binnen het HR vakgebied met recruitment als specialisatie. Als interimmer adviseert zij zowel profit als non-profit organisaties op het gebied van recruitment, employer branding en arbeidsmarktcommunicatie.